W XIX wieku Brytyjczycy spierali się z Francuzami, którzy uważali, że południk zerowy powinien przebiegać przez Paryż.
W 1884 stanęło na tym, że południk zerowy przechodzi przez obserwatorium astronomiczne w Greenwich w Londynie. Długość geograficzna 0 stopni. Na lewo półkula zachodnia, na prawo półkula wschodnia. I tak było przez 100 lat.
W 1984 sprawę wyjaśnili Amerykanie. W systemie WGS84, którego używamy dzisiaj do wyznaczania czasu uniwersalnego, pozycji w systemie GPS i na wszystkich mapach, południk zerowy przebiega 102 metry na wschód od miejsca, w którym Japończycy fotografują się z linią dawnego południka zerowego.
Królewskie Obserwatorium Astronomiczne w Greenwich zbudował król Karol II w 1675 roku. Przez wiele lat służyło pomiarom astronomicznym, wykorzystywanym w nawigacji morskiej. Obecnie pełni funkcje muzeum, otoczonego przez park o powierzchni 74 hektarów.
Parkowe tereny nadal kuszą, by wieczorem rozstawić tu amatorski teleskop i mimo dużego zanieczyszczenia światłem przez Londyn obserwować ciała niebieskie.
