Oman – perła Bliskiego Wschodu na własną rękę

793

Oman to nie jest najpopularniejszy kierunek podróży Polaków. I jest to tylko jeden z powodów, dla których warto tam jechać. W ogóle nie jest to szczególnie turystyczny kierunek, a klimat Półwyspu Arabskiego, plaże, góry i świetna architektura sprawiają, że Sułtanat do prawdziwa nieodkryta perła Bliskiego Wschodu.

Przygodę z Omanem rozpoczynamy w Maskacie. W przeciwieństwie do stolic innych państw regionu w stolicy Omanu nie buduje się drapaczy chmur. Rozległe miasto nad morzem jest bardzo wygodne w komunikacji i ma wiele miejsc wartych odwiedzin. Pałac Sułtanów, opera i  Wielki Meczet znajdują się na liście obowiązkowej.

Niedaleko Maskatu przy wyspach Ad Daymaniyat można podziwiać rafę koralową i pływać wśród żółwi. Rejs szybką łodzią w to miejsce zajmuje kilkadziesiąt minut. (zobacz więcej)

Jebel Shams to najwyższe wzniesienie Omanu. W jej masywie znajduje się wspaniały kanion, wokół którego poprowadzono trasę Balcony Walk. (zobacz więcej)

Prowadzenie samochodu w Omanie

Jazda samochodem w Omanie należy do przyjemności. Drogi szybkiego ruchu są w bardzo dobrym stanie. Kierowcy raczej przestrzegają przepisów, a na fotoradary są ustawione co kilka kilometrów.

W miejscach trudniej dostępnych samochód z napędem na cztery koła jest koniecznością.

Wadi Shab

Wadi to sucha dolina, długa ciągnąca się często kilometrami, o stromych zboczach i nieregularnym dnie. W czasie deszczu wypełnia sią wodą całkowicie odmieniając przyległe tereny. Wadi, w których jest woda są często odwiedzane przez Omańczyków, którzy w cieniu rosnących przy wadi palm urządzają pikniki.

Jednym z najczęściej odwiedzanych wadi w Omanie jest Wadi Shab

Idzie się wąwozem jakieś 45 minut. Trochę po kamyczkach, trochę w wodzie po łydki, trochę w nurcie pod zadek, a czasem się robi głębiej i pod nogami też woda. Skały beżowe i białe, woda w turkusie, palmy zielone.

Na ostatni odcinek trzeba zostawić dobytek.

W skałach jest przejście wąskie, ale ciało przejdzie bokiem pod wodą. Głowicę dajemy wzdłuż ramion i wpasowujemy ją w otwór, trochę węższy w miejscu gdzie powinna być szyja. Osoby bez szyi nie powinny próbować. Łeb większy niż mój też raczej nie wejdzie. W nagrodę wpada się do cudownej komory z wodospadem. Na napad klaustrofobicznej paniki jest druga szansa, bo wraca się tym samym przesmykiem.

Bimmah Sinkhole, Hawaiyat Najm

Około godzinę drogi od Maskatu znajduje się miejsce Hawaiyat Najm, znane także jako Bimmah Sinkhole.Wielki lej krasowy powstały przez zapadnięcie się stropu istniejącej wcześniej jaskini wypełnia słona woda, której głębokość według różnych źródeł sięga od 20 do 100 metrów. Hawaiyat Najm znajduje się około 500 metrów od brzegu morza, ale lustro wody znajduje się w depresji. Bardzo przypomina cenoty z półwyspu Jukatan.

Woda jest czysta pełna małych rybek peelingujących ciało. Dla kąpieli wymagany jest właściwy skromny strój.

Według lokalnych wierzeń Bimmah Sinkhole powstał przez uderzenie meteorytu.

Eksklawy Omanu

Na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich znajduje się omańska eksklawa o nazwie Wadi Madha o powierzchni 75 kilometrów kwadratowych. Zatem Wadi Madha to kawałek Omanu znajdujący się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. I teraz wchodzimy na wyższy level.

Na terytorium tej omańskiej eksklawy znajduje się niewielka miejscowość Nahwa, która należy do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Mamy zatem eksklawę drugiego rzędu – na terytorium ZEA, znajduje się omańska eksklawa, a na niej kawałek Emiratów.

A było to tak, że na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych poprzedniego wieku przywódcy klanów panujących nad półwyspem Musandam zebrali przedstawicieli wsi z regionu i zapytali, któremu szejkowi chcą się podporządkować. Większość sprzymierzyła się z emirackimi rodzinami Sharjah, Fujairah i Ras Al Khaimah, które później budowały państwo Zjednoczone Emiraty Arabskie. Madhani wybrali jednak sułtana Omanu, kierując się przekonaniem, że Oman jest bogatszy i lepiej zabezpieczy ich interesy. Wyjątek stanowiła jednak wioska Nahwa, która wybrała Emiratczyków i dzisiaj należy do emiratu Szardża. Z powierzchnią 5.25 kilometra kwadratowego.

Inna eksklawa zapewnia Omanowi kontrolę nad cieśniną Ormuz. Przepływa tamtędy 40% światowej ropy transportowanej droga morską, więc znaczenie ma nie mniejsze niż brytyjski Gibraltar. Ale polityka Omanu opiera się na zasadzie: nie mieć nigdzie wrogów. Gdy w regionie bywa gorąco, sułtanat występuje w roli mediatora.

Jedzenie w Omanie

W Omanie można znaleźć restauracje z kuchnią różnych regionów i państw.

Arabska kawa i daktyle to częsty poczęstunek przy każdej okazji.