Lot balonem nad miastem Teotihuacán w Meksyku

Nocą ze stolicy Meksyku wyruszyliśmy do Teotihuacán, co się tłumaczy jako miejsce, w którym ludzie stają się bogami. W czasie rozkwitu nie było silniejszego ośrodka w Dolinie Meksyku. Gdy słońce wzeszło, byliśmy już nad ziemią. Cudowna cisza smagana od czasu do czasu wybuchami palnika. Stabilne ruchy mas powietrza po nocy i brak jakiejkolwiek termiki. Statkiem powietrznym, który nie ma steru kierunku, nasz pilot Diego wykręcił kilkukilometrową ósemkę między piramidami Słońca i Księżyca. Ta pierwsza jest trzecią największą na świecie.

W Teotihuacán mieszkało do 200 tysięcy ludzi. Długo po jego upadku rozwinął się Tenochtitlán – stolica państwa Azteków. Tam także mieli piramidy. Na ich szczycie czterej kapłani trzymali jeńca, a piąty wbijał nóż w ciało ofiary i wyjmował bijące serce. Trzy z czterech kończyn otrzymywał wojownik, który pojmał jeńca, a czwartą król. Czyli PIT wynosił 25%.

W czasie świąt składano 20 tysięcy ofiar dziennie, ale była raz w 1487 roku taka impreza, że ponad 80 tysięcy serc mogło zostać wyjętych. Pojawił się problem – skąd brać tych jeńców. Gdy po 1450 roku zapanowała susza, kapłani orzekli, że ofiar potrzeba więcej. Okoliczne plemiona dogadały się na prowadzenie ze sobą wojen w ustalonych z góry terminach. Chodziło o to, by przeciwnika obezwładnić i pojmać, a nie zamordować. Ponieważ w 1455 faktycznie się rozpadało, Aztekowie nie mieli wątpliwości co do słuszności strategii. Wojny kwietne toczono rokrocznie.Gdy przyjechali Hiszpanie, Aztekowie wobec nich także zastosowali regułę wojen kwietnych. Konkwistadorzy cięli Indian jednak na miejscu bez reguł i w ten sposób zdobyli kraj.


Wylądowaliśmy i wypiliśmy tradycyjną lampkę szampana. Potem poczęstowano pięćdziesiątką tequilii, a następnie śniadaniem. Dochodziła godzina ósma.

Teotihuacán

Od drugiego wieku przed naszą erą do drugiego wieku naszej ery powstał prekolumbijski ośrodek kultury Mezoameryki, a jego najlepsze lata przypadają na IV-VII wiek. Kompleks zbudowano w układzie dwóch osi. Aleja w osi północ-południe nosiła nazwę Alei Zmarłych, druga biegła w kierunku wschód-zachód. W poszczególnych dzielnicach mieszkali rzemieślnicy konkretnych profesji. Centrum zamieszkiwali kapłani, kupcy i wojownicy.
Bogactwo Teotihuacán pochodziło z eksploatacji złóż obsydianu, z którego wyrabiano narzędzia, broń i ozdoby, a także z pielgrzymek odbywanych z wielu regionów. Mieszkańcy Teotihuacán mieli pod kontrolą inne ośrodki, jak Copan, Altun Ha, Tika i wiele innych aż po dzisiejsze tereny Hondurasu oraz Belize.
Pożar w VII wieku zniszczył centrum miasta, które już nie wróciło do dawnej świetności. Teotihuacán traciło na znaczeniu, a w X wieku zostało opuszczone.

Piramida Słońca

Oryginalna nazwa piramidy nie jest znana. Obecna nazwa Piramidy Słońca (hiszp. Pirámide del Sol) została nadana przez Azteków już po upadku miasta.
Pierwszy etap budowy piramidy w pierwszym wieku doprowadził budowę do obecnej wysokości., Budowana z suszonych cegieł i ziemi, a ściany obkładano kamieniem. Płaszczyzny skośne ozdabiano rzeźbami. W drugim etapie budowli nadano ostateczny wymiar podstawy 225 na 222 metry i 75 metrów wysokości, co uczyniło ją trzecią największą piramidą na świecie. Na szczycie wzniesiono świątynię, która się nie zachowała. W trzecim wieku do piramidy dobudowano platformę Adosada, a budowlę pokryto wapiennym tynkim z freskiem wojowników i zwierząt.
Obecny wygląd piramidy jest wynikiem prac archeologicznych z 1905 roku prowadzonych pod kierunkiem Leopoldo Batresa.

Piramida Księżyca

Druga pod względem wysokości budowla w Teotihuacán to Piramida Księżyca (hiszp. Pirámide de la Luna). Piramida została wzniesiona między 200 a 450 rokiem naszej ery. Na jej szczycie znajdowała się platforma, na której odprawiano ceremonie. Plac przed Piramidą Księżyca zwany jest Krzyżem Teotihuacán.

Loty balonem nad Teotihuacán

Loty balonami nad ruinami Teotihuacán organizowane są przez wiele firm. Oferta najczęściej obejmuje transfer z hotelu na miejsce startu i transport powrotny po wykonanym locie. Czas pobytu na miejscu można wydłużyć o klasyczne zwiedzanie prekolumbijskiego miasta.