Kanioni i Holtës – przejście kanionu z płynącą wodą

– Nie jedźmy tam! Tego miejsca nie ma w żadnym przewodniku.
I bardzo dobrze, że nie ma. Kanionem płynie potok. Idzie się po kamyczkach, a potem w wodzie po kostki. Czasem po kolana, a czasem wyżej. Raz trzeba dobytek nad głową nieść, a podłoże jest śliskie, zwłaszcza gdy się idzie w kubotach. I nie wiadomo, jak długo tak można, bo trzeba zawrócić, gdy jeszcze się da.

Woda w Kanioni i Holtës ma temperaturę minus trzydzieści, ale w jednym z zaułków jest źródło termalne i tam można się ogrzać w plus trzydzieści pięć. Ale potem trzeba się opłukać ponownie w minus trzydzieści, bo inaczej śmierdzi się siarką i można spłonąć jak zapałka przy jakimś potarciu.

Z wysokości stu metrów kanion nie wygląda jakoś szczególnie, bo skały i drzewa zasłaniają go dość konkretnie. A niżej kończy się GPS i nie chciałem, by moje latanie też się skończyło na skale.

By dotrzeć do kanionu trzeba kierować się nad zbiornik Liqeni i Banjes oraz powstałą 2006 roku zaporę. Konstrukcja długa na dziewięćset metrów i wysoka na osiemdziesiąt robi wrażenie, a droga wzdłuż wody jest nowa. Od czasu do czasu leżą na niej dość spore kamienie, które tam nie wyrosły, ale spadły ze zbocza. Źle by było, gdyby coś wpadło do samochodu przez przednią szybę, więc trzeba uważać.

Odbijamy w drogę SH71, a następnie w bok w kierunku Kanioni i Holtës. Kończy się asfalt, ale jeśli nie było w ostatnich dniach deszczu da się przejechać nawet bolidem typu Fiat Tipo, jak to zwykle bywa na drogach Albanii.

Albania na własną rękę:
Durres - miasto, które kiedyś będzie kurortem, przejście przez Kanioni i Holtës, zabytkowy Berat, krótka wizyta w Tiranie, Park Narodowy Dajti, Wlora i jej piękne plaże, wszechobecne bunkry w Albanii.
Czytaj także: latanie dronem w Albanii, jazda samochodem w Albanii.